Χαρακτηριζόμενο από την ξαφνική αφυδάτωση και τον μαρασμό των μούρων, η συρρίκνωση των μούρων προκαλεί διαταραχή στη συσσώρευση σακχάρων. Η αναγνώρισή του, ωστόσο, είναι η πραγματική πρόκληση.

Χαρακτηρίζεται από την ξαφνική αφυδάτωση και τον μαρασμό των μούρων, η συρρίκνωση των μούρων - επίσης γνωστή ως μαρασμός μούρων ή διαταραχή συσσώρευσης σακχάρου - είναι μια φυσιοπάθεια αμπέλου που συνδέεται με διατροφικές ανισορροπίες που εντοπίζονται σε διάφορες ποικιλίες. Η ιδιαιτερότητα αυτού του φαινομένου έγκειται στη δυσκολία αναγνώρισής του, αφού τα συμπτώματα μπορούν εύκολα να συγχέονται με βλάβες που προκαλούνται από ηλιακά εγκαύματα, μαρασμό από θερμούς ανέμους ή ξήρανση της σπονδυλικής στήλης. Στην πραγματικότητα, οι αιτίες που κρύβονται πίσω από αυτό το φαινόμενο είναι πολύ διαφορετικές: αυτή η φυσιολογική διαταραχή στην πραγματικότητα συνδέεται με μια ανισορροπία μεταξύ βλάστησης και παραγωγής, συχνά λόγω ανεπαρκών καλλιεργητικών πρακτικών ή δυσμενών κλιματικών συνθηκών. 

Ποια είναι όμως τα συμπτώματα της συρρίκνωσης των μούρων;

Φυσιοπάθεια που εκδηλώνεται με ξαφνική αφυδάτωση και προοδευτικό μαρασμό των καρπών, τα συμπτώματα της συρρίκνωσης των μούρων αλλάζουν ανάλογα με την ποικιλία του σταφυλιού, την περίοδο και τη γεωγραφική περιοχή καλλιέργειας. 

Γενικά, τα σταφύλια που επηρεάζονται από τη συρρίκνωση των μούρων φαίνονται μικρότερα, με κακή απόχρωση, με πικρή γεύση, μειωμένη συγκέντρωση σακχάρου και υδαρή σύσταση. Στο εσωτερικό τους, ο πολτός μπορεί να εμφανίσει καφέ χρώμα σε ολικό ή υποδόριο επίπεδο. Μερικές φορές, μετά την αποκόλληση του μίσχου, εμφανίζονται σταγόνες μούστου να βγαίνουν. Η απώλεια της σάρωσης και ο επακόλουθος μαρασμός των καρπών συνδέεται με τη μείωση της ζωτικότητας των κυττάρων του μεσοκάρπιου, αν και το λεμφικό σύστημα του στελέχους γενικά παραμένει άθικτο. Ωστόσο, σε σοβαρές και όψιμες περιπτώσεις, η ράχη και οι μίσχοι μπορεί να στεγνώσουν και να νεκρωθούν, ευνοώντας την πτώση των ίδιων των σταφυλιών. Σε αντίθεση με άλλες παθολογίες, το φυλλικό σύστημα του φυτού δεν εμφανίζει σημάδια εμφανούς στρες και τα συμπτώματα εμφανίζονται μετά την επέλαση, εντείνοντας καθώς προχωρά η ωρίμανση.

Ζημιά που προκαλείται από συρρίκνωση μούρων 

Μία από τις κύριες ζημιές που προκαλούνται από τη συρρίκνωση των μούρων είναι η διακοπή της συσσώρευσης σακχάρου στα προσβεβλημένα μούρα, προκαλώντας σημαντικά μειωμένα επίπεδα ολικών διαλυτών στερεών, απαραίτητα για τη διασφάλιση επαρκούς επιπέδου γλυκύτητας και συγκέντρωσης στο κρασί.

Η έλλειψη ζάχαρης προκαλεί επίσης χαμηλή περιεκτικότητα σε ανθοκυανίνες, χρωστικές που ευθύνονται για το χρώμα των σταφυλιών. Από φυσιολογική άποψη, τα μούρα που επηρεάζονται από το Berry Shrivel τείνουν να φαίνονται αφυδατωμένα, με σημάδια μαρασμού. Συνθήκη που υπονομεύει σημαντικά την ποιότητα της σοδειάς, καθιστώντας τα τσαμπιά λιγότερο κατάλληλα για παραγωγή κρασιού. 

Η πρόληψη, το κλειδί για την αντιμετώπιση του προβλήματος

Μεταξύ των κύριων παραγόντων που προκαλούν τη συρρίκνωση των μούρων δεν υπάρχουν μόνο ακραίες κλιματικές συνθήκες. Η πρόληψη της φυσιοπάθειας σημαίνει διατήρηση μιας ισορροπίας μεταξύ της απόδοσης, της άρδευσης και της ευρωστίας των φυτών. Πρακτικές όπως το όψιμο αραίωμα , το υπερβολικό πότισμα ή το δραστικό κλάδεμα μπορούν να συμβάλουν στην εμφάνιση του προβλήματος. Επιπλέον, πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι το παιδοκλιματικό στρες και η συσσώρευση ελεύθερων ριζών στα μούρα συμβάλλουν στην ανάπτυξη φυσιοπάθειας.

Όλες οι πτυχές που καθιστούν τη συρρίκνωση των μούρων μια περίπλοκη πρόκληση για τους οινοπαραγωγούς, οι οποίοι, μόνο μέσω της σωστής αγρονομικής διαχείρισης και της προσεκτικής πρόληψης, θα μπορέσουν να περιορίσουν τη ζημιά και να εγγυηθούν την ποιότητα της συγκομιδής.

Πηγή

Από: Federica Del Vecchio
© fruitjournal.com