Laurus nobilis, οικογένεια Lauraceae. Αειθαλές μικρό δένδρο. Τα φύλλα είναι εναλλασσόμενα, ακέραια, λογχοειδή, βαθυπράσινα με μικρό μίσχο και με ελαφρά κυματοειδή μορφή, ενώ ο καρπός είναι δρύπη με σαρκώδες περικάρπιο και μεγάλο σπέρμα. 

Ως αυτοφυής απαντάται σε διάφορα μέρη της χώρας.

Πολλαπλασιασμός:

Ο πολλαπλασιασμός γίνεται με σπόρο ή με μοσχεύματα. Μετά τη λήψη των μοσχευμάτων και τη ριζοβολία τους τα φυτά διατηρούνται στο φυτώριο μέχρι την τελική τους φύτευση στον αγρό.

Εγκατάσταση καλλιέργειας:

Ο πολλαπλασιασμός γίνεται με σπόρο ή με μοσχεύματα. Μετά τη λήψη των μοσχευμάτων και τη ριζοβολία τους τα φυτά διατηρούνται στο φυτώριο μέχρι την τελική τους φύτευση στον αγρό.

Εδαφικές απαιτήσεις – Λίπανση:

Ο πολλαπλασιασμός γίνεται με σπόρο ή με μοσχεύματα. Μετά τη λήψη των μοσχευμάτων και τη ριζοβολία τους τα φυτά διατηρούνται στο φυτώριο μέχρι την τελική τους φύτευση στον αγρό.

Άρδευση:

Επειδή το ριζικό σύστημα είναι μεγάλο η δάφνη έχει αυξημένη αντοχή στην ξηρασία. Η άρδευση όμως βοηθάει στην αύξηση της παραγωγής.

Εχθροί – Ασθένειες:

Γενικά δεν αντιμετωπίζει προβλήματα από εχθρούς και ασθένειες. Συνήθως προσβάλλεται από κοκκοειδή (ψωρίαση).

Συγκομιδή-Ξήρανση:

Τα φύλλα συλλέγονται Αύγουστο-Σεπτέμβριο με κλάδεμα των κορυφών των βλαστών. Η απόδοση κυμαίνεται από 100 έως 150 κιλά ξερά φύλλα ανά στρέμμα.

Ξήρανση-Απόσταξη:

Ακολουθεί αποφύλλωση και ξήρανση τους. Αυτή γίνεται φυσικά σε σκιά ή σε ξηραντήρια. Η επιτρεπόμενη υγρασία είναι <13%. Η αναλογία ξηρών προς χλωρά δαφνόφυλλα είναι 40% περίπου. Η περιεκτικότητά σε αιθέρια έλαια είναι 1% σε χλωρά φύλλα, 2% σε ξηρά και 3% στους καρπούς. Χρησιμοποιείται στην μαγειρική ως άρτυμα και στην κονσερβοποιία ψαριών και κρεάτων. Το αιθέριο έλαιο χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία, σαπωνοποιία και σε βιομηχανίες τροφίμων. Θεωρείται αντιρρευματικό και διευκολύνει την πέψη.

ΔΡ. ΗΛΙΑΣ ΚΑΛΦΑΣ / ΑΡΩΜΑΤΙΚΑ ΦΥΤΑ

ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΓΕΩΡΓΙΚΗ ΣΧΟΛΗ