Οι θεραπείες εφαρμόστηκαν σε τρεις διαφορετικές χρονικές στιγμές (Φεβρουάριο, Απρίλιο και Αύγουστο).
Αξιολογήθηκε η αποτελεσματικότητα της χρήσης ενός συνθετικού μυκητοκτόνου (azoxystrobin + difenoconazole), ενα με βάση τον χαλκό (οξυχλωριούχος χαλκός) και ενος χαμηλής περιεκτικότητας ένωση χαλκού (συμπλοκοποιημένος χαλκός με γλυκονικό και λιγνοσουλφονικό) για τον έλεγχο της Venturia oleaginea, του αιτιολογικού παράγοντα της νόσου του κυκλοκονιου ελιας. Η φυλλόπτωση προσδιορίστηκε με μέτρηση των φύλλων στα επισημασμένα κλαδιά αρχικά και στη συνέχεια περιοδικά. Αυξήθηκε σταδιακά τόσο στα δέντρα ελέγχου όσο και στα υπό θεραπεία δέντρα, αλλά εκείνα που έλαβαν θεραπεία με αζοξυστροβίνη + διφαινοκοναζόλη ή με χαλκό συμπλοκοποιημένο με γλυκονικό και λιγνοσουλφονικό έδειξαν βραδύτερο ρυθμό αποφύλλωσης.
Κατά τη διάρκεια του ετους, αναπτύχθηκαν νέοι βλαστοί και αναπτύχθηκαν νέα φύλλα. Όλες οι επεξεργασίες μείωσαν την πτώση των νέων φύλλων σε σχέση με τον έλεγχο, με θετικές επιδράσεις στην αναπαραγωγική δραστηριότητα (ανάπτυξη ταξιανθίας και απόδοση). Συνολικά, όλες οι θεραπείες μείωσαν σημαντικά τη νόσο, υποδεικνύοντας έτσι τη δυνατότητα σημαντικής μείωσης των λοιμώξεων εάν εφαρμόζονται τακτικά θεραπείες κάθε χρόνο, επίσης με παραδοσιακά μυκητοκτόνα (με βάση τον χαλκό). Λόγω της ικανότητάς τους να διεισδύουν στο εσωτερικό του φυτικού ιστού, η αζοξυστροβίνη + διφαινοκοναζόλη ή ο χαλκός σε σύμπλοκο με γλυκονικό και λιγνοσουλφονικό μείωσαν/επιβράδυναν την πτώση των μολυσμένων φύλλων. Επομένως, η χρήση αυτών των μυκητοκτόνων συνιστάται ιδιαίτερα όταν η νόσος των κηλίδων στα φύλλα της ελιάς (κυκλοκονιο) είναι σοβαρή. Η χρήση ενώσεων χαλκού χαμηλής περιεκτικότητας επιτρέπει τη
σημαντική μείωση της ποσότητας μεταλλικού χαλκού που χρησιμοποιείται για τις θεραπείες κατά του κυκλοκονιου.
Τόσο η azoxystrobin + difenoconazole όσο και ο χαλκός σε σύμπλοκο με γλυκονικό και λιγνοσουλφονικό υποδεικνύουν ότι ο παραδοσιακος χαλκός μπορεί να μειωθεί σημαντικά. Αυτή είναι μια πολύ σημαντική πτυχή, δεδομένου ότι η χρήση του χαλκού, που είναι ένα βαρύ μέταλλο, πρέπει να μειωθεί για να συμμορφώνεται με τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η χρήση χαλκού συμπλοκοποιημένου με γλυκονικό και λιγνοσουλφονικό επιτρέπει τη μείωση της ποσότητας χαλκού που χρησιμοποιείται για κάθε θεραπεία πέντε φορές σε σχέση με την ποσότητα με οξυχλωριούχο χαλκό. Επιπλέον, αυτές οι ενώσεις είναι ενδιαφέρουσες και από την άποψη της τοξικότητας, επειδή, σε σύγκριση με τον οξυχλωριούχο χαλκό, αυτή με μειωμένη περιεκτικότητα σε χαλκό μειώνει σημαντικά την επίδραση ενός τέτοιου βαρέος μετάλλου στο περιβάλλον και την υγεία των αγροτών, ενώ για το azoxystrobin + difenoconazole, Η ετικέτα αναφέρει κινδύνους για το περιβάλλον και την υγεία των αγροτών που είναι ουσιαστικά παρόμοιοι με αυτούς του οξυχλωριούχου χαλκού.
1.Τμήμα Γεωργικών Επιστημών Τροφίμων και Περιβάλλοντος, Πανεπιστήμιο της Περούτζια, Via Borgo XX Giugno 74, 06121 Περούτζια, Ιταλία
2.Σχολή Γεωργίας και Φυσικών Πόρων, Πανεπιστήμιο Nablus για Επαγγελματική και Τεχνική Εκπαίδευση (NU-VTE), Nablus P400, Παλαιστίνη
3.Τμήμα Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας, Σχολή Επιστημών, The Arab American University (AAUP), Jenin PO Box 240, Palestine
Farmtrix
