Το κλάδεμα της ελιάς είναι μια καίριας σημασίας διαδικασία για τη σωστή διαχείριση των ελαιώνων και την εξασφάλιση της υγείας και της παραγωγικότητας των δέντρων.

Όπως αναφέρεται, η σωστή στιγμή για το κλάδεμα είναι κρίσιμη, και το λάθος χρονοδιάγραμμα μπορεί να προκαλέσει αρνητικά αποτελέσματα, όπως έκθεση των δέντρων στους παγετούς του χειμώνα ή σε υπερβολικό στρες κοντά στην περίοδο παραγωγής. Τα χειμερινά κλαδέματα που πραγματοποιούνται πολύ νωρίς εκθέτουν τα ελαιόδεντρα στον κίνδυνο των ανοιξιάτικων παγετών, όπως και οι τομές που γίνονται πολύ αργά, κοντά στη φάση παραγωγής, μπορεί να είναι επιβλαβείς για τα φυτά.

Ο μήνας Φεβρουάριος, που αποτελεί την καταλληλότερη περίοδο για το χειμερινό κλάδεμα, συνδυάζεται με τη φυσική ανάγκη των δέντρων για αποκατάσταση και προετοιμασία για την επόμενη εποχή ανάπτυξης. Στη συνέχεια, το πράσινο κλάδεμα που ακολουθεί κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού (Ιούλιος και Αύγουστος) έχει επίσης σημαντική αξία, καθώς απομακρύνει τα μη παραγωγικά κλαδιά, επιτρέποντας στην ελιά να επικεντρωθεί στη σωστή ανάπτυξη των καρπών της.

Η υποτίμηση της σημασίας του χειμερινού κλαδέματος της ελιάς και η εσφαλμένη διεξαγωγή του κινδυνεύει να ενθαρρύνει την ανεξέλεγκτη ανάπτυξη του φυλλώματος, η οποία, εκτός από την περίπλοκη εργασία συγκομιδής, θα οδηγούσε σε επιδείνωση της παρενιαυτοφορίας.

Μια άλλη πτυχή που πρέπει να ληφθεί υπόψη κατά το χειμερινό κλάδεμα της ελιάς είναι η ηλιόφιλη φύση της ελιάς, η οποία, ως εκ τούτου, απαιτεί καλή έκθεση στο ηλιακό φως και υποφέρει από σκίαση. Αν μάλιστα δεν τηρηθεί αυτή η προϋπόθεση, το φυτό παράγει χαλαρή βλάστηση και κυρίως κακή ανθοφορία.

Προσαρμόστε το κλάδεμα στη συγκομιδή
Το κλάδεμα πρέπει να προσαρμόζεται στον τρόπο συγκομιδής, ώστε να είναι γρήγορο (οικονομικό) και όχι πολύ επιβλαβές για την ελιά. Ας θυμηθούμε ότι η συγκομιδή είναι μια από τις πιο δαπανηρές εργασίες στη διαχείριση του ελαιώνα.

Το σχέδιο τoυ σχήματος που λαμβάνεται με το κλάδεμα πρέπει να συνδέεται στενά με το σύστημα συγκομιδής που πρόκειται να χρησιμοποιηθεί, έτσι ώστε να μην είναι το ίδιο για έναν ελαιώνα , που προορίζεται για συγκομιδή με δονητή κορμού ή κλαδιού, ή σε φράχτη, που συλλέγεται από θεριζοαλωνιστική μηχανή.

Μεγιστοποιήστε την αναλογία φύλλου/ξύλου
Το κλάδεμα πρέπει να μεγιστοποιεί την αναλογία φύλλου/ξύλου ολόκληρου του δέντρου, αποφεύγοντας τόσο τα ξερά κλαδιά που ξεφυλλίζονται λόγω έλλειψης φωτός στα εσωτερικά και κάτω μέρη της κόμης, όσο και τα μεγάλα τμήματα χοντρού ξύλου χωρίς φύλλα στα κλαδιά.

Τα κακώς φωτισμένα κλαδιά καταναλώνουν περισσότερα φωτοαφομοιώματα από αυτά που παράγουν. Τα χοντρά ξύλα που εκτίθενται απευθείας στο φως παράγουν λαιμαργα που κλέβουν χυμό από παραγωγικά κλαδιά. Όσο υψηλότερη είναι η αναλογία φύλλου/ξύλου στην ελιά, θα υπάρχουν λιγότερες περιοχές στο στέμμα που καταναλώνουν περισσότερο από ό,τι παράγουν, με καλύτερη βλαστική ανάπτυξη και παραγωγή.

Επομένως, το κλάδεμα πρέπει πάντα να επιτυγχάνει τη μεγαλύτερη ποσότητα φύλλου, με την ελάχιστη δυνατή ποσότητα ξύλου, καθώς από τη δική του λειτουργία, η ποσότητα του φύλλου σχετίζεται πολύ άμεσα με την παραγωγή, και το ξύλο με τη σειρά του αντιπροσωπεύει κατανάλωση πόρων.

Προσαρμόστε το μέγεθος και το σχήμα της ελιάς
Το κλάδεμα προσαρμόζει το μέγεθος και το σχήμα της ελιάς στο περιβάλλον στο οποίο φυτρώνει, για να αποφευχθεί ο ανταγωνισμός για φως και νερό μεταξύ των ίδιων των ελαιόδεντρων.

Σε πυκνα χωραφια, το μέγεθος και η πυκνότητα της ελιάς πρέπει να είναι χαμηλά για να αποφευχθεί η σκίαση μεταξύ των ίδιων των δέντρων. Σε ελαιώνες με μικρή διαθεσιμότητα νερού, ο όγκος της κόμης πρέπει να μειωθεί για να επιτρέψει στο ριζικό συστημα να παρέχει στους παραγωγικούς βλαστούς αρκετό ακατέργαστο χυμό για να καρποφορήσουν. Ειδικά στις νεανικές φάσεις του ελαιώνα, δεν πρέπει να ξεχνάμε την ισορροπία που πρέπει να υπάρχει στη σχέση φύλλου/ρίζας.

Πριν ξεκινήσει η παραγωγή, μια μεγαλύτερη βιομάζα του εναέριου μέρους είναι ικανή να παράγει περισσότερα φωτοαφομοιώματα για μεγαλύτερη βιομάζα ρίζας, η οποία με τη σειρά της είναι ικανή να αντλεί περισσότερο νερό και μεταλλικά θρεπτικά συστατικά από το έδαφος στο στέμμα με τη μορφή χυμών.

Το πολύ αυστηρό κλάδεμα σχηματισμού επιβραδύνει στην πραγματικότητα την ανάπτυξη και την είσοδο στην παραγωγή.

Συντήρηση μετά το κλάδεμα

• Νερό και Θρεψη
• Μετά το κλάδεμα, η ελιά χρειάζεται επιπλέον νερό και θρεπτικά συστατικά για να ανακάμψει. Ποτίστε το δέντρο τακτικά, ειδικά κατά τις περιόδους ξηρασίας, και παρέχετε ένα καλά ισορροπημένο προγραμμα θρεψης για την υποστήριξη της ανάπτυξης.
• Έλεγχος ασθενειών και παρασίτων
• Παρακολουθήστε προσεκτικά το δέντρο για σημάδια ασθενειών ή παρασίτων. Η έγκαιρη ανίχνευση και θεραπεία μπορεί να αποτρέψει περαιτέρω ζημιές και να εξασφαλίσει την υγεία του δέντρου.
• Ετήσια συντήρηση
• Κάντε το κλάδεμα μια ετήσια δραστηριότητα για να διατηρήσετε το δέντρο σε άριστη κατάσταση. Η τακτική συντήρηση θα διατηρήσει το δέντρο υγιές και θα παράγει καρπούς κάθε χρόνο.
• Τέλος, η ποικιλία των κλιματικών συνθηκών και των ποικιλιών ελιάς στην Ελλάδα απαιτεί διαφοροποιημένες προσεγγίσεις για το κλάδεμα, αλλά υπάρχουν
• θεμελιώδεις αρχές που μπορούν να εφαρμοστούν σε όλα τα ελαιόδεντρα για να εξασφαλιστεί η υγιής ανάπτυξή τους και η παραγωγή ποιοτικών καρπών.

Κουρουκεχαγιας Λαζαρος- Γεωπονος MSc. N.Sp. member of Farmtrix team

Πηγή

Farmtrix