ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

Προσβάλλει κατεξοχήν τα φύλλα (μίσχος και έλασμα) άλλα και τους ποδίσκους των ανθέων,ταξιανθιών και καρπών και σπανιότατα τους καρπούς και τους τρυφερούς βλαστούς. Στην πάνω επιφάνεια των φύλλων εμφανίζονται τεφροκαστανές κηλίδες με ασαφή όρια, που στη συνέχεια γίνονται κυκλικές με καστανόμαυρη περιφερειακή ζώνη και συχνά περιβάλλονται από χλωρωτικό δαχτυλίδι. Τα συμπτώματα εμφανίζονται την άνοιξη και νωρίς το καλοκαίρι στα παλαιότερα φύλλα και στα κατώτερα μέρη των δένδρων (ποδιές).

ΑΙΤΙΟ-ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

Η ασθένεια προκαλείται από τον αδηλομύκητα Cycloconium oleagineum (συν.Spilocaeaoleaginea). Το μυκήλιο του μύκητα αναπτύσσεται μεταξύ της εφυμενίδας και της επιδερμίδας και στη συνέχεια αναπτύσσονται μικροί κονιδιοφόροι που εξέρχονται και εμφανίζονται στη πάνω επιφάνεια των φύλλων. Τα κονίδια του παθογόνου που εμφανίζονται πάνω στους κονιδιοφόρους είναι δικύταρρα,επιμήκη ή απιοειδή, ίσια ή λίγο κεκαμμένα,κιτρινοκαστανά με παχιά τοιχώματα. Ο μύκητας διαχειμάζει με μυκήλιο και κονίδια πάνω στα φύλλα που παραμένουν στο δέντρο. Οι μολύνσεις γίνονται με τα κονίδια και για να πραγματοποιηθούν είναι απαραίτητη ηβροχή ή πολύ υψηλή υγρασία και σχετικά χαμηλές θερμοκρασίες (6-12^οC). Άρα οι μολύνσεις γίνονται το φθινόπωρο, το χειμώνα (εφόσον ο καιρός είναι ήπιος), την άνοιξη (εφόσον ο καιρόςείναι βροχερός και υγρός) και το καλοκαίρι (όταν επικρατούν βροχοπτώσεις και πτώση της θερμοκρασίας). Η θερμοκρασία βλάστησης των κονιδίων κυμαίνεται μεταξύ 7-30^οC. Τα κονίδιαμεταφέρονται πάντα σε μικρές αποστάσεις με τη βροχή και τον άνεμο. Ο χρόνος επώασης της ασθένειας κυμαίνεται ανάλογα με την εποχή, από 2-3 εβδομάδες έωςκαι 2-3 μήνες. Οι διάφορες ποικιλίες ελιάς έχουν διάφορη ευπάθεια στο παθογόνο. Μερικές ποικιλίες όπως η Άμφισσας, Λιανολιά Κέρκυρας και Χονδρολιά Αγρινίου είναι ευπαθείς στο παθογόνο, ενώ η Κορωνέϊκη παρουσιάζει σχετική αντοχή.

ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ

Η καταπολέμηση της ασθένειας γίνεται στις κρίσιμες εποχές με προληπτικούς ψεκασμούςκάλυψης, δηλαδή την άνοιξη και το φθινόπωρο, πριν την έναρξη των βροχών. Σε περιοχές με πολύ υψηλή υγρασία γίνονται συνήθως 3-4 ψεκασμούς (1 ή 2 την άνοιξη και 2 το φθινόπωρο). Καταλληλότερα μυκητοκτόνα είναι τα χαλκούχα και ιδιαίτερα ο βορδιγάλειος πολτός 1%. Σε τελευταία πειράματα διαπιστώθηκε η αποτελεσματικότητα, του μυκητοκτόνου της ομάδας στρομπιλουρινών kresoxim methyl που η προστατευτική του δράση είναι λίγο μικρότερη σε σχέση με τα χαλκούχα, αντίθετα ενώ η θεραπευτική του δράση είναι πολύ πιο σημαντική (εάν πραγματοποιηθεί μέχρι και 10 ημέρες μετά την προσβολή).