Άριστοι κλιματικοί δείκτες για την καλλιέργεια της μηλιάς χαρακτηρίζονται οι ψυχροί χειμώνες που ακολουθούνται από γρήγορη αύξηση της θερμοκρασίας την άνοιξη. Απαιτεί γόνιμα, πλούσια σε οργανική ουσία αμμοπηλώδη εδάφη, όμως μπορεί να ευδοκιμήσει τόσο σε εδάφη μέσης σύστασης αργιλώδη όσο και σε ελαφρά αμμώδη.
Το έδαφος θα πρέπει να έχει καλή στράγγιση γιατί η υπερβολική υγρασία σε συνδυασμό με τον κακό αερισμό περιορίζουν την επιφανειακή ανάπτυξη της ρίζας με μεγάλη πιθανότητα προσβολής από φυτόφθορα. Το pH του εδάφους θα πρέπει να κυμαίνεται από 6,2 έως 6,8. Ανθοφορεί τον Απρίλιο, ενώ οι πρώιμες ποικιλίες ανθίζουν στο τέλος του Φεβρουαρίου και αρχές Μαρτίου.
Το μέγεθος των καρπών της μηλιάς εξαρτάται τόσο από τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της θρέψης, όσο και από την υδατική κατάσταση του δέντρου και την άρδευση, αν και δεν είναι οι μοναδικοί παράγοντες. Επειδή η καλλιέργεια αυτή δεν έχει διακριτά στάδια ανάπτυξης για το χρόνο εφαρμογής της άρδευσης χρησιμοποιούνται οι όροι αρχική περίοδος και τελική περίοδος. Η πρώτη οριοθετείται πριν τον μήνα Ιούλιο. Έλλειψη νερού στην περίοδο αυτή συνεπάγεται μειωμένη καρπόδεση, αύξηση καρπόπτωσης και μικροκαρπία. Η έλλειψη νερού στην τελική περίοδο μπορεί να εμφανιστεί σε μέτριο βαθμό, έως 102 ημέρες μετά την πλήρη άνθιση όπου μειώνει την ανάπτυξη της κόμης ενώ μετά από αυτή την περίοδο των 102 ημερών δεν έχει καμία επίδραση. Ήπια υδατική καταπόνηση κατά το στάδιο ανάπτυξης του καρπού επιταχύνει την ωρίμανση, αυξάνει την περιεκτικότητα σε ολικά διαλυτά στερεά και τη σκληρότητα, ενώ μπορεί να βελτιώσει το κόκκινο χρώμα και να μειώσει το χρώμα του φόντου. Η ελλειματική άρδευση αυξάνει τη συγκέντρωση αιθυλενίου στα μήλα κατά τη συγκομιδή ή κατά τη συντήρηση. Τα νάνα υποκείμενα θεωρούνται πιο ευαίσθητα από τα ζωηρά ομόλογά τους. Τα ΜΜ.111 και Μ6 είναι πιο ανθεκτικά στην έλλειψη νερού σε σχέση με τα Μ.9, ΡΙ 80, VI και άλλα υποκείμενα που χρησιμοποιούνται.
Η μηλιά απαιτεί 800 με 1000 mm νερό από τα οποία τα μισά καταναλώνονται τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο. Η ελλειμματική άρδευση μπορεί να εφαρμοστεί υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Στις ποικιλίες που συγκομίζονται το Σεπτέμβριο, η ελλειμματική άρδευση εφαρμόζεται μετά τη συγκομιδή μέχρι την έναρξη της γήρανσης των φύλλων, αν υπάρχει διαθεσιμότητα νερού άρδευσης. Σε συνθήκες έλλειψης νερού σε αυτές τις ποικιλίες μπορεί να παραληφθεί η άρδευση μετά τη συγκομιδή, γεγονός που δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί σε ποικιλίες που ωριμάζουν πρώιμα και η περίοδος μετά τη συγκομιδή είναι μεγάλη. Πρέπει να αποφεύγεται η υδατική καταπόνηση κατά τις πρώτες 30 με 60 ημέρες μετά την καρπόδεση, ανάλογα με την ποικιλία.
Η άρδευση της μηλιάς πραγματοποιείται με κατάκλιση ή και αυλάκια αλλά κυρίως με πιο σύγχρονες μεθόδους όπως οι εκτοξευτήρες πάνω από την κόμη, οι μικροεκτοξευτήρες κάτω από την κόμη, η στάγδην άρδευση όπως και ηλεκτρονικές διαδικτυακές εφαρμογές μοντέλων υπολογισμού της εξατμισοδιαπνοής σε ημερήσια, εβδομαδιαία πρόσβαση, με βάση στοιχείων από τοπικούς μετεωρολογικούς σταθμούς. Η άρδευση με καταιονισμό απαιτεί επάρκεια νερού, υψηλές θερμοκρασίες κατά την περίοδο του θέρους και παγετούς κατά την ανάπτυξη των οφθαλμών. Συμβάλλει στη μείωση της θερμοκρασίας των καρπών και των φύλλων καθώς και των εγκαυμάτων από τον ήλιο και στη βελτίωση του χρώματος στις κόκκινες ποικιλίες. Η άρδευση με μικροεκτοξευτήρες γωνιακής παροχής κάτω από την κόμη έχει εφαρμογή σε ελαφρά εδάφη, συμβάλλει στο δροσισμό του μικροκλίματος του οπωρώνα και μειώνει τις προσβολές από ασθένειες λόγω διαβροχής του κορμού. Η άρδευση με σταγόνες, υπερυψωμένη, στην επιφάνεια του εδάφους ή και υπόγεια είναι η πιο ενδεδειγμένη μέθοδος άρδευσης τόσο στη διαθεσιμότητα του νερού όσο και στην εξοικονόμησή του. Ιδανικοί οι 4λιτροι και οι 8λιτροι ενσωματωμένοι σταλάκτες ή και καρφωτοί σε μία ή και δύο γραμμές άρδευσης ανάλογα με την δυναμική της πηγής της άρδευσης και της μορφολογίας του εδάφους.
Η μηλιά είναι ευαίσθητη στην αλατότητα ενώ το νερό της άρδευσης θα πρέπει να έχει χαμηλή περιεκτικότητα σε βόριο, σε χλώριο και HCO3. Αυξημένη αλατότητα στο νερό άρδευσης συνεπάγεται συσσώρευση νατρίου, χλωρίου και καλίου ενώ μειώνεται η ποσότητα του ασβεστίου, μαγνησίου, ψευδαργύρου και σιδήρου στους φυτικούς ιστούς της μηλιάς που είναι απαραίτητα για την ανάπτυξη του δέντρου.
Η άρδευση των καλλιεργειών – Κ.Σ. Χαρτζουλάκης
