Πρώιμη συγκομιδή, μεγάλη διάρκεια ζωής και εξαιρετικές οργανοληπτικές ιδιότητες: το κόκκινο ακτινίδιο γίνεται όλο και πιο ελκυστικό. Ωστόσο, δεν λείπουν τα κρίσιμα ζητήματα: ας δούμε ποια..

Με καταγωγή από την Κίνα και τη Νέα Ζηλανδία, το κόκκινο ακτινίδιο - που παρουσιάστηκε στην Ιταλία το 2015 κατά τη διάρκεια της έκθεσης του Μιλάνου - αποτελεί ένα εμπορικό προϊόν που έχει αποκτήσει αυξανόμενη δημοτικότητα μεταξύ παραγωγών και καταναλωτών χάρη στα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που το διαφοροποιούν από τις παραδοσιακές ποικιλίες πράσινου και κίτρινου ακτινιδίου. Μεταξύ αυτών, η πρώιμη συγκομιδή, η μεγάλη διάρκεια ζωής και οι ιδιαίτερες οργανοληπτικές ιδιότητες.

Από βοτανικής άποψης, τα είδη ακτινιδίων που καλλιεργούνται κυρίως σήμερα διαφοροποιούνται σε:

• Actinidia deliciosa.
• Actinidia chinensis.
• Actinidia arguta.

Παρά αυτή την ταξινομική ταξινόμηση, τα ακτινίδια διακρίνονται συνήθως με βάση το χρώμα του πολτού (σάρκας): πράσινο, κίτρινο ή κόκκινο. Το τελευταίο ειδικότερα, γνωρίζει ιδιαίτερη επιτυχία μεταξύ των καταναλωτών, ενθαρρύνοντας το ενδιαφέρον των παραγωγών που επιλέγουν όλο και περισσότερο να επενδύσουν σε αυτή την καλλιέργεια.

Το κόκκινο ακτινίδιο, μάλιστα, έχει μια σειρά από πλεονεκτήματα. Πρώτα απ 'όλα, η μεγαλύτερη ζήτηση στην αγορά σε σύγκριση με τις πιο παραδοσιακές ποικιλίες ακτινιδίων (π.χ. Hayward ) και επομένως υψηλότερη τιμή πώλησης. Δεύτερον, οι πιο υποσχόμενες ποικιλίες ακτινιδίων με ερυθρή σάρκα - όπως το Dong Hong - διαθέτουν ιδιόμορφα αγρονομικά χαρακτηριστικά που τους επιτρέπουν να διαφοροποιούν την προσφορά, όπως η πρώιμη συγκομιδή. 

Κόκκινο ακτινίδιο, φυσιοπαθολογία και τεχνικές εμβολιασμού

Παρόλο που οι ποικιλίες ακτινίδιου κόκκινου πολτού/σάρκας ανήκουν στο ίδιο γένος με τις άλλες παραδοσιακές ποικιλίες (γένος Actinidia), ο παραγωγός που συνδέεται με αυτές τις ποικιλίες πρέπει να δώσει προσοχή σε ορισμένες από τις φυσιολογικές πτυχές της καλλιέργειας που μπορούν να επηρεάσουν την παραγωγικότητά της. Στην πραγματικότητα, το κόκκινο ακτινίδιο, σε σύγκριση με τις πράσινες ποικιλίες ακτινιδίων, τείνει να είναι λιγότερο ζωηρό, γεγονός που το καθιστά πιο ευαίσθητο σε ορισμένες φυτοπαθολογίες καθώς και λιγότερο προσαρμόσιμο σε διαφορετικές εδαφικές συνθήκες.

Για την αντιμετώπιση αυτών των γεωπονικών μειονεκτημάτων, χρησιμοποιείται συχνά η τεχνική εμβολιασμού. Η πιο κοινή λύση μέχρι σήμερα είναι ο εμβολιασμός ερυθρόσαρκων ποικιλιών ακτινιδίων σε υποκείμενα που ανήκουν σε ποικιλίες λιγότερο ευαίσθητες στο βιοτικό και αβιοτικό στρες. Αυτή η επέμβαση επιτρέπει επίσης να μειώσετε τις πιθανότητες εμφάνισης φυσιοπαθολογιών, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που προκύπτουν από έλλειψη σιδήρου, στις οποίες αυτή η καλλιέργεια είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη. Τα πιο χρησιμοποιούμενα υποκείμενα είναι αυτά που ανήκουν στις ποικιλίες Hayward, Bounty και Tomuri.

Εκτός από τα προβλήματα που σχετίζονται με το ριζικό σύστημα, υπάρχουν και άλλα είδη στρες που πρέπει να αντιμετωπίσουν οι ποικιλίες κόκκινου ακτινιδίου.

Η ακτινίδια είναι ένα δενδρώδες είδος που από μόνη της υποφέρει ιδιαίτερα από θερμική καταπόνηση και έλλειψη νερού, επομένως προτιμά τα υγρά και σκιερά περιβάλλοντα. Όσον αφορά την ευαισθησία, οι ερυθρόσαρκες ποικιλίες είναι οι πιο ευαίσθητες. Προκειμένου να διατηρηθεί υγιής η καλλιέργεια ποικιλιών ερυθρού πολτού, συνιστάται η χρήση διχτυών σκίασης που ελαχιστοποιούν όσο το δυνατόν περισσότερο τα συμπτώματα που προκύπτουν από το έγκαυμα των φύλλων και το φωτοξειδωτικό στρες, προστατεύοντας την υγεία των φυτών και την επακόλουθη παραγωγή. Η χρήση διχτυών σκίασης, εκτός από την προστασία των φυτών από την υπερβολική έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία, επιτρέπει την αύξηση του ποσοστού του διάχυτου φωτός, προς όφελος της σωστής ωρίμανσης των καρπών που εσωτερικεύονται περισσότερο στη βλάστηση, αποκτώντας τελικά πιο ομοιογενές χρώμα στη σάρκα.

Οι ποικιλίες κόκκινου πολτού/σάρκας ακτινίδιου αντιπροσωπεύουν ένα απτό παράδειγμα της καινοτομίας της ποικιλίας που χαρακτηρίζει τον τομέα των οπωροκηπευτικών. Αν και αυτά τα φρούτα βρίσκουν μεγάλη εκτίμηση στους καταναλωτές και προσφέρουν ευκαιρίες ανάπτυξης στους παραγωγούς, είναι καλύτερο να μην επισκιάζονται από τα πλεονεκτήματα και τον υπέρμετρο ενθουσιασμό. Όπως είδαμε, μάλιστα, ακόμη και σε αυτή την περίπτωση δεν πρέπει να υπάρχουν προφυλάξεις. Η πρόκληση για το μέλλον θα είναι ο συνδυασμός ολοένα και πιο προηγμένων γεωπονικών και τεχνικών δυνατοτήτων με την καινοτομία στις ποικιλίες, ώστε να επιτευχθεί το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

Πηγή

Donato Liberto

© fruitjournal.com