Η αδρομύκωση της αμπέλου οφείλεται αποκλειστικά στο μύκητα Verticillium dahliae που ανήκει στην τάξη Moniales των Αδηλομύκήτων.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

Η ασθένεια εμφανίζεται το καλοκαίρι με απότομο μαρασμό και στην συνέχεια αποξήρανση του φυλλώματος μερικών ή όλων των κληματίδων του πρέμνου. Εσωτερικά παρατηρείται έντονος μεταχρωματισμός των αγγείων του ξύλου των κληματίδων ή του κορμού.

ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ – ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

Το μυκήλιο του παθογόνου σχηματίζει ελεύθερους κονιδιοφόρους σε σπονδυλωτή μορφή. Στα septa των κονιδιοφόρων σχηματίζονται πλάγια στηρίγματα (φιαλίδια) που φέρουν στις κορυφές τους μονοκύτταρα υαλώδη, ωοειδή κονίδια (φιαλιδοσπόρια). Η ελευθέρωση των κονιδίων γίνεται με το νερό.

Ο μύκητας επιβιώνει στο έδαφος για πολλά χρόνια κυρίως με μικροσκληρώτια, αλλά και με μυκήλιο και κονίδια, στα υπολείμματα της καλλιέργειας. Ακόμη μπορεί να επιβιώσει και πάνω σε ζιζάνια-ξενιστές του. Οι μολύνσεις των πρεμνών γίνονται από τις ρίζες με απ’ ευθείας είσοδο του παθογόνου και διευκολύνονται από υπάρχουσες πληγές. Μετά την είσοδο του στις ρίζες, ο μύκητας εγκαθίσταται στα αγγεία του ξύλου και τα κονίδια μεταφερόμενα με το ανοδικό ρεύμα των χυμών εξαπλώνουν την μόλυνση.

Η ανάπτυξη και η ένταση της βερτισιλλίωσης εξαρτάται από: την επιβίωση του μολύσματος, τη φυλή του παθογόνου, την ποικιλία, το έδαφος, τη θερμοκρασία, εδάφους (ευνοϊκότερες θερμοκρασίες 21-27^οC), τον αέρα, τα ζιζάνια, τις βροχοπτώσεις, τις αρδεύσεις, τις καλλιεργητικές τεχνικές.

ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ

• Καλλιεργητικά μέτρα: 1. Εκρίζωση των αποξηραμένων πρέμνων μαζί με το ριζικό σύστημα και χημική ή ηλιακή απολύμανση του εδάφους ή συνδυασμό αυτών 2. Αφαίρεση των προσβλημένων κληματίδων και καταστροφή με φωτιά 3. Χρησιμοποίηση υγιών μοσχευμάτων 4. Συστηματική χημική καταπολέμηση των ζιζανίων 5. Αποφυγή δημιουργίας πληγών στην περιοχή του λαιμού και των ριζών 6. Αποφυγή άρδευσης με αυλάκια
• Χημική αντιμετώπιση: Δεν υπάρχει χημική θεραπεία της βερτιτσιλλίωσης.