Γνωστά και ως έντομα με λέπια κράνους, αυτά τα φυτοφάγα έντομα είναι παρόντα σε όλη την Ιταλία, όπου μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο τις καλλιέργειες εσπεριδοειδών και πολλά άλλα...
Υπάρχουν πολλά έντομα που μπορούν να προσβάλλουν τα εσπεριδοειδή. Μεταξύ αυτών, ένα είδος που υπάρχει στην Ιταλία από τις αρχές του δέκατου ένατου αιώνα και εξαπλώθηκε ιδιαίτερα στις νότιες περιοχές είναι αυτό των κηροπλάστες (Ceroplastes sinensis). Γνωστά και ως «έντομα σε κλίμακα κράνους» , αυτά τα μικρά φυτοφάγα έντομα, που ανήκουν στην οικογένεια των Κοκκιδών ή των Λεκανιδών, δείχνουν έντονη προτίμηση στα μανταρίνια , αλλά η προσβολή τους δεν περιορίζεται στα εσπεριδοειδή. Στην πραγματικότητα, τα είδη ξενιστών περιλαμβάνουν επίσης την αχλαδιά, τη βερικοκιά και πολλά καλλωπιστικά φυτά, τόσο δενδρόβια όσο και ποώδη, των οποίων την υγεία και την παραγωγικότητα διακυβεύουν.
Ιδιαίτερη ανησυχία προκαλεί η αναπτυξιακή τους στρατηγική, η οποία εξασφαλίζει συνεχή παρουσία στις καλλιέργειες, καθιστώντας τον έλεγχο του είδους ιδιαίτερα περίπλοκο. Για την καταπολέμηση της εξάπλωσής του και τον περιορισμό της ζημιάς, είναι επομένως απαραίτητο να γνωρίζουμε τον βιολογικό του κύκλο, εντοπίζοντας τις πιο αποτελεσματικές στιγμές επέμβασης, ώστε να μπορούμε να υιοθετήσουμε στοχευμένες αμυντικές στρατηγικές.
Κηροπλάστες: βιολογικός κύκλος
Εύκολα αναγνωρίσιμα από το χαρακτηριστικό κέρινο κάλυμμά τους, τα ceropalsti διακρίνονται για την ιδιόμορφη εμφάνισή τους: τα ενήλικα θηλυκά και οι νύμφες τρίτου αστέρα τυλίγονται σε κηρώδες πλάκες διατεταγμένες ακτινωτά γύρω από μια μεγαλύτερη, πιο λεία ραχιαία πλάκα. Αυτή η συγκεκριμένη διαμόρφωση δίνει στο έντομο ένα τυπικό ημισφαιρικό σχήμα, εξ ου και η ονομασία «έντομο με λέπια κράνους». Ο βιολογικός του κύκλος είναι καλά δομημένος και εγγυάται την επιβίωσή του στο χρόνο: το C. sinensis διαχειμάζει κυρίως ως θηλυκή νύμφη τρίτου σταδίου ή ως νεαρή, ήδη γονιμοποιημένη θηλυκή, ενώ μερικά από τα αρσενικά, παραμένοντας στο στάδιο της νύμφης, ολοκληρώνουν τη μεταμόρφωση βγαίνοντας στο τέλος του χειμώνα.
Στη συνέχεια, με την έλευση της άνοιξης, οι θηλυκές νύμφες ξαναρχίζουν την ανάπτυξή τους και ωριμάζουν στις αρχές του καλοκαιριού. Μεταξύ Ιουνίου και Ιουλίου , τα ενήλικα θηλυκά αρχίζουν να γεννούν αυγά, δημιουργώντας μια νέα γενιά. Η γέννηση των νυμφών συμβαίνει κυρίως μεταξύ Ιουλίου και Αυγούστου , την περίοδο κατά την οποία οι νεαρές προνύμφες εγκαθίστανται πρώτα στην πάνω πλευρά των φύλλων και στη συνέχεια μεταναστεύουν στα κλαδιά, όπου ολοκληρώνουν την ανάπτυξή τους την επόμενη άνοιξη.
Τα αρσενικά ακολουθούν μια ελαφρώς διαφορετική πορεία: μερικά ξεπροβάλλουν το φθινόπωρο, ενώ άλλα περιμένουν μέχρι το τέλος του χειμώνα. Αυτός ο βιολογικός κύκλος επιτρέπει στους κεροπλάστες να ολοκληρώνουν μία γενιά ετησίως, εξασφαλίζοντας συνεχή παρουσία στις καλλιέργειες και καθιστώντας τη διαχείρισή τους ιδιαίτερα περίπλοκη.
Τι ζημιά όμως προκαλούν οι κηροπλάστες;
Η ζημιά που προκαλείται από αυτά τα παράσιτα είναι σημαντική και εμφανίζεται κυρίως σε φύλλα και κλαδιά , λόγω των τροφικών τρυπημάτων που αποδυναμώνουν το φυτό. Επιπλέον, η παραγωγή μελιτώματος ευνοεί την ανάπτυξη μούχλας αιθάλης, ενός μύκητα που καλύπτει τη βλάστηση με σκούρα πατίνα, εμποδίζοντας τη φωτοσύνθεση και μειώνοντας την εμπορική αξία του καρπού.
Στις πιο σοβαρές περιπτώσεις, μια μαζική προσβολή μπορεί να οδηγήσει σε φθορά του φυτού και, αν δεν αντιμετωπιστεί επαρκώς, ακόμη και στο θάνατό του. Επιπλέον, η παρουσία μούχλας αιθάλης θέτει σε κίνδυνο περαιτέρω την ποιότητα και την εμφάνιση της καλλιέργειας, καθιστώντας επείγουσα την υιοθέτηση αποτελεσματικών μέτρων καταπολέμησης για τον περιορισμό της εξάπλωσης του εντόμου αλάτων και την προστασία των καλλιεργειών εσπεριδοειδών.
Στρατηγικές για την καταπολέμηση του κηροπλάστη
Η καταπολέμηση του C. sinensi βασίζεται κυρίως σε χημικές επεμβάσεις, αλλά στη φύση υπάρχουν πολυάριθμοι φυσικοί εχθροί που μπορούν να συμβάλουν στον έλεγχο των πληθυσμών αυτού του φυτοφάγου. Μεταξύ των κύριων ανταγωνιστών είναι μερικά Coccinellids, όπως αυτά που ανήκουν στα γένη Chilocorus και Exochomus, οι προνύμφες των Lepidoptera του γένους Coccidiphaga , καθώς και μερικά παρασιτοειδή Hymenoptera, συμπεριλαμβανομένου του Scutellista cyanea, που ειδικεύεται στην επίθεση κατά των αυγών και του Cetraroplastchus. Μερικοί μύκητες του γένους Verticillium έχουν επίσης αποδειχθεί αποτελεσματικοί στην καταπολέμηση της εξάπλωσης του είδους.
Όταν το επίπεδο προσβολής γίνεται κρίσιμο, ξεπερνώντας το όριο των 3-5 νυμφών ανά φύλλο, καθίσταται απαραίτητη η παρέμβαση με στοχευμένες χημικές επεξεργασίες. Πραγματοποιούνται αποκλειστικά κατά των νεαρών νυμφών, το στάδιο στο οποίο το έντομο είναι πιο ευάλωτο, αφού τα ενήλικα, ιδιαίτερα τα θηλυκά, προστατεύονται από ένα παχύ κέρινο κέλυφος που μειώνει την έκθεσή τους στα φυτοφάρμακα. Οι θεραπείες πραγματοποιούνται το καλοκαίρι, χρησιμοποιώντας ελαφριά ορυκτέλαια σε συνδυασμό με συγκεκριμένα ενεργά συστατικά, όπως οργανοφωσφορικά, καρβαμικά, πυρεθροειδή ή βουπροφεζίνη , με τα τελευταία να είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικά στην καταπολέμηση των νυμφών.
Υπάρχουν λοιπόν διάφορες στρατηγικές που μπορούν να υιοθετηθούν για την καταπολέμηση αυτών των εντόμων. Ο συνδυασμός συνεχούς παρακολούθησης, σωστής διαχείρισης του χημικού ελέγχου και χρήσης φυσικών ανταγωνιστών παραμένει το κλειδί για τη διαφύλαξη της υγείας και της ποιότητας του τελικού προϊόντος.
Federica Del Vecchio
© fruitjournal.com
Pomology Institute
