Βούλα

Βούλα

Ασθένεια πολύ διαδεδομένη στους ελληνικούς ελαιώνες, που προσβάλλει μόνο τους καρπούς. Μπορεί να προκαλέσει σοβαρές ζημιές, ιδιαίτερα σε περιόδους δακοπροσβολής.
 

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

Η ασθένεια προσβάλλει μόνο τους καρπούς και εμφανίζεται με δυο συμπτωματολογικές μορφές, την «ξεροβούλα» και την «σαποβούλα».

Ξηροβούλα (εντοπισμένη μόλυνση):

Είναι η πιο συνηθισμένη μορφή και εμφανίζεται το καλοκαίρι ή τις αρχές του φθινοπώρου στους άωρους καρπούς. Εκδηλώνεται με τη μορφή μιας ή περισσοτέρων ξερών καστανών κηλίδων, συνήθως κυκλικών, ελαφρά βυθισμένων. Οι ιστοί κάτω από τις κηλίδες φελλοποιούνται και είναι πλήρεις μυκηλιακών υφών. Η βυθισμένη κηλίδα έχει χρώμα καστανό και πάνω της εμφανίζονται οι καρποφορίες του μύκητα, σαν μαύρα στίγματα, τα πυκνίδια. Επίσης, σε κάθε κηλίδα διακρίνεται σχισμή της επιδερμίδας που προκλήθηκε από τον δάκο. Οι πρώτες προσβολές του Ιουνίου συντελούν στην πτώση των καρπών, ενώ οι προσβολές του Αυγούστου μειώνουν την εμπορευσιμότητά τους.

Σαποβούλα (γενικευμένη μόλυνση):

Παρατηρείται το φθινόπωρο μέχρι τις αρχές του χειμώνα και εμφανίζεται με τη μορφή ελαιωδών κηλίδων που εξελίσσονται σε καθολική καστανόμαυρη μαλακή σήψη σε ημιώριμους και ώριμους καρπούς. Αργότερα, οι καρποί αφυδατώνονται, μουμιοποιούνται, πέφτουν και καλύπτονται από τις καρποφορίες του παθογόνου. Έχει περιγραφεί και μια τρίτη μορφή προσβολής, πολύ σπάνια, που είναι συνδυασμός ξεροβούλας (εντοπισμένη μόλυνση) και σαποβούλας (γενικευμένη μόλυνση).

ΑΙΤΙΟ-ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

Η ασθένεια προκαλείται από τον αδηλομύκητα Camarosporium dalmaticum (συν.Fusicoccum dalmaticum, Macrophoma dalmatica, Sphaeropsis dalmatica). Η τέλεια μορφή του είναι ο Botryosphaeria dothidea, ο οποίος δεν έχει παρατηρηθεί μέχρι σήμερα στη φύση. Ο μύκητας σχηματίζει 3 ειδών πυκνίδια:

α) εκείνα που περιέχουν σπόρια τύπου α (επιμήκη ή ατρακτοειδή, μονοκύτταρα ή πολυκύτταρα, υαλώδη έως καστανά),

β) εκείνα που περιέχουν σπόρια τύπου β (ωοειδή ή ελλειψοειδή, λεμονοειδή ή απιοειδή, μονοκύτταρα ή πολυκύτταρα,δικτυοσπόρια,υαλώδη έως κιτρινοκαστανά και

γ) εκείνα που περιέχουν και τους δυο τύπους σπορίων.Ο μύκητας αναπτύσσεται κυρίως σε υψηλές θερμοκρασίες 20-30οC (άριστη 30οC).

Θερμοκρασίες κάτω των 15οC είναι δυσμενείς για την ανάπτυξή του. Η ύπαρξη πληγών στους καρπούς είναι αναγκαία για τη μόλυνσή τους. Η είσοδος του παθογόνου του καρπού γίνεται κατάκανόνα από τα νήγματα του δάκου.

ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ

Η καταπολέμηση της βούλας βασίζεται στην αποτελεσματική αντιμετώπιση του δάκου.

 

 

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΦΥΤΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑΣ - ΒΑΚΤΗΡΙΟΛΟΓΙΑΣ Χ. ΓΚΑΤΖΙΛΑΚΗΣ και Δ. ΓΟΥΤΟΣ

 

Εκτύπωση   Email