ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

Στα προσβεβλημένα δένδρα παρατηρούνται διάσπαρτοι ξεροί κλαδίσκοι (2-3 ετών), τα φύλλα τους γίνονται καστανά, ξηραίνονται και διατηρούνται πάνω στους ξερούς κλαδίσκους (μεγαλύτερο χρονικό διάστημα απ’ ό,τι στην προσβολή από βερτισιλλίωση).

Η προσβολή επεκτείνεται ολοένα σε περισσότερους και χονδρότερους κλαδίσκους και βραχίονες. Στην επιφάνεια των προσβεβλημένων κλαδίσκων και κλάδων εμφανίζονται επιμήκεις κηλίδες, ελαφρά βυθισμένες με σαφή όρια, χρώματος κεραμιδί. Ο φλοιός κάτω από τις κηλίδες έχει σκούρο καφετί χρωματισμό, που μπορεί να φτάσει μέχρι τον κεντρικό κύλινδρο. Η εξέλιξη της ασθένειας είναι πολύ αργή. Ο μύκητας απομονώνεται εύκολα από τους μεταχρωματισμένους ιστούς του ξύλου.

ΑΙΤΙΟ-ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

Η ασθένεια προκαλείται από τον αδηλομύκητα Phoma incompta. Ο μύκητας διατηρείται στα προσβεβλημένα κλαδιά (νεκρωμένα) με τη μορφή των πυκνιδίων. Η μόλυνση των κλαδίσκων της ελιάς γίνεται με τα πυκνιδιοσπόρια, που διασπείρονται με τη βροχή και πέφτουν πάνω στις πληγές των κλαδίσκων. Βασικό ρόλο στη μόλυνση παίζουν οι ουλές από την πτώση των φύλλων λόγω προσβολής από κυκλοκόνιο). Οι ουλές είναι ευπαθείς στις μολύνσεις τις πρώτες 3 ημέρες μετά την πτώση των φύλλων. Οι μολύνσεις γίνονται σε θερμοκρασίες 10-33^οC με βροχερή περίοδο. Δηλαδή, οι μολύνσεις μπορεί να γίνουν όλο το χρόνο, εφόσον υπάρχουν βροχοπτώσεις. Η εξέλιξη της ασθένειας είναι ταχύτερη τους θερινούς μήνες.

ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ

Καλλιεργητικά μέτρα:

•Έγκαιρη αφαίρεση των προσβεβλημένων κλαδίσκων και άμεση καταστροφή τους με φωτιά (συνιστάται να αφαιρείται και φαινομενικά υγιές τμήμα μήκους 20 cm περίπου).

•Καλλιέργεια ανθεκτικών ποικιλιών (κορωνέϊκη και μανάκι παρουσιάζουν μερική αντοχή του μύκητα).

Χημική:

Ένας ή δυο προστατευτικοί ψεκασμοί με chlorothalonil ή dithianon

κατά την βροχερή περίοδο βοηθούν στην αντιμετώπιση της ασθένειας. Για επιβεβαίωση των σκευασμάτων σε περίπτωση που κάποιο έχει χάσει έγκριση η παραπομπή είναι η εξής.