Η ταυτοποίηση έγινε χάρη σε μια μελέτη που διεξήχθη από ερευνητές στο Ifapa στη Μάλαγα και θα επιτρέψει την επιλογή ποικιλιών φράουλας με 50% πιο σφιχτό πολτό!
Ένα σημαντικό βήμα προόδου στη γενετική έρευνα για τις φράουλες προέρχεται από το Ανδαλουσιανό Ινστιτούτο Έρευνας και Κατάρτισης για τη Γεωργία, την Αλιεία, τα Τρόφιμα και τη Βιολογική Παραγωγή (Ifapa) στη Μάλαγα. Μια ομάδα ειδικών εντόπισε συγκεκριμένες περιοχές του γονιδιώματος της φράουλας που είναι υπεύθυνες για τη συμπαγή του πολτού, ένα θεμελιώδες χαρακτηριστικό για την ποιότητα του προϊόντος και τη διατήρησή του. Η ανακάλυψη επέτρεψε την ανάπτυξη ενός καινοτόμου μοριακού δείκτη, ο οποίος επιτρέπει την επιλογή νέων ποικιλιών φράουλας που είναι 50% πιο συμπαγείς με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα.
Σύμφωνα με τη μελέτη, η ομάδα ανέλυσε 124 διαφορετικά προϊόντα φράουλας που ήταν αποθηκευμένα στην τράπεζα Fragaria Germplasm του κέντρου Ifapa στη Μάλαγα. Η συλλογή περιελάμβανε ποικιλίες Fragaria × ananassa και υβρίδια με Fragaria chiloensis, που αντιπροσωπεύουν μια ευρεία γεωγραφική και χρονική ποικιλομορφία, με έμφαση σε προσχωρήσεις προσαρμοσμένες στα μεσογειακά και καλιφορνέζικα κλίματα. Η μελέτη διεξήχθη σε τρεις διαδοχικές περιόδους (2018-2021), κατά τις οποίες οι ερευνητές προσδιόρισαν φαινοτυπικά τη συλλογή για 26 αγρονομικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά του φρούτου όπως το μέγεθος, η υφή, η περιεκτικότητα σε ζάχαρη και η βιταμίνη C. Ο στόχος; Αξιολογήστε την επίδραση περιβαλλοντικών παραγόντων και εντοπίστε σταθερούς γενετικούς τόπους, θεμελιώδεις για τη βελτίωση της ποικιλίας.
Για να γίνει αυτό, νεαρά φυτά κάθε γονότυπου καλλιεργήθηκαν σε ένα θερμοκήπιο κοντά στη Μάλαγα, κάτω από ελεγχόμενες συνθήκες που προσομοίωσαν πραγματικές γεωργικές πρακτικές. Τα δοχεία, διατεταγμένα σε τυχαιοποιημένο σχέδιο τριών τεμαχίων, περιείχαν ένα μείγμα γενικής χρήσης υποστρώματος και άμμου ποταμού. Τα φυτά ποτίστηκαν αυτόματα και θεραπεύονταν τακτικά έναντι παρασίτων, ασθενειών και διατροφικών ελλείψεων, ακολουθώντας ακριβή πρωτόκολλα λίπανσης και συντήρησης. Στη συνέχεια, το γονιδιωματικό DNA εξήχθη από ιστούς νεαρών φύλλων και αναλύθηκε χρησιμοποιώντας προηγμένες τεχνολογίες, επιτρέποντας στους ερευνητές να εξερευνήσουν λεπτομερώς τα γενετικά χαρακτηριστικά και τη συσχέτισή τους με τα χαρακτηριστικά του καρπού.
Νέες ποικιλίες φράουλας: ένα βασικό QTL για σφριγηλότητα
Αυτό που τράβηξε το ενδιαφέρον των ερευνητών ήταν ένα κύριο ποσοτικό χαρακτηριστικό (QTL) που βρίσκεται στο χρωμόσωμα 6Α, υπεύθυνο για τη σφριγηλότητα του καρπού. Αφού το εντόπισαν μέσω της ανάλυσης ανισορροπίας σύνδεσης (LD), οι ειδικοί εξέτασαν την παραλλαγή που στην πραγματικότητα επιβεβαιώθηκε υπό την επίδραση της έκφρασης του γονιδίου FaPG1, υπεύθυνου για την παραγωγή πολυγαλακτουρονάσης, ενός ενζύμου κλειδί στον προσδιορισμό της συνοχής του καρπού. . Το αποτέλεσμα κατέστησε δυνατή την ανάπτυξη ενός μοριακού δείκτη ικανού να επιλέγει γρήγορα και με ακρίβεια ποικιλίες με μεγαλύτερη συμπαγή καρπό. Αυτό το εργαλείο αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός για προγράμματα γενετικής βελτίωσης, προσφέροντας στους αγρότες ποικιλίες με καλύτερες επιδόσεις ικανές να ανταποκριθούν στις αυξανόμενες ανάγκες της αγοράς.
Αυτή η συνέργεια μεταξύ γενετικής και σύγχρονης γεωργίας μας επιτρέπει να επιταχύνουμε τη διαδικασία επιλογής και να ανταποκριθούμε στις αυξανόμενες ανάγκες της αγοράς εστιάζοντας στη βελτίωση των οργανοληπτικών και θρεπτικών ιδιοτήτων της καλλιέργειας. Ενώ οι κτηνοτρόφοι στοχεύουν στην επίτευξη ισορροπίας μεταξύ σακχάρων και οξέων, μεγαλύτερη ένταση αρώματος, φωτεινότητα χρώματος και αυξημένες αντιοξειδωτικές ιδιότητες ή περιεκτικότητα σε βιταμίνη C. Από την άλλη πλευρά, οι παραγωγοί στοχεύουν στη βελτίωση της απόδοσης όσον αφορά τον αριθμό και το μέγεθος των καρπών, την αύξηση της αντοχής στις ασθένειες και τη βελτιστοποίηση των φυσιολογικών χαρακτηριστικών που συνδέονται με τον πολλαπλασιασμό και την ανθοφορία. Σε κάθε περίπτωση, η δημιουργία νέων ποικιλιών φράουλας παραμένει μια μακρά και πολύπλοκη διαδικασία, η οποία απαιτεί την ταυτόχρονη βελτίωση των χαρακτηριστικών που συνδέονται τόσο με την καλλιέργεια όσο και με την ποιότητα του προϊόντος. Από την άλλη πλευρά, η διατήρηση της γενετικής που εφαρμόζεται στη γεωργία αποδεικνύεται ολοένα και πιο σημαντική, ειδικά για τη διαδικασία δημιουργίας νέων βελτιωμένων ποικιλιών που επιτρέπουν στους παραγωγούς να αντιμετωπίζουν προκλήσεις και να προσφέρουν ανταγωνιστικά και προηγμένα προϊόντα στην αγορά.
Federica Del Vecchio
©fruitjournal.com
