Καλλιεργείται συνήθως υπό άρδευση γιατί σταθεροποιεί την παραγωγή σε περιόδους με μειωμένη βροχόπτωση και εξασφαλίζει επαρκή υγρασία στο έδαφος κατά το κρίσιμο στάδιο της ταχείας αύξησης του καρπού, λίγο πριν τη συγκομιδή.
Επίσης με την άρδευση τα νεαρά φυτά αναπτύσσονται καλύτερα και μπαίνουν πιο γρήγορα στην παραγωγή. Η υπερβολική υγρασία ειδικά στα βαριά εδάφη αλλά ακόμη και στα ελαφρά η υπεράρδευση μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα χλώρωσης σιδήρου καθώς και φυτόφθορας.
Το στάδιο Ι (αρχές Απριλίου-αρχές Ιουνίου) είναι πολύ ευαίσθητο στην έλλειψη νερού. Ήπια έως μέτρια υδατική καταπόνηση μειώνει το ξηρό βάρος σε δέντρα με υψηλή παραγωγή αλλά το νωπό βάρος του καρπού μπορεί να ανακτηθεί αν η τροφοδοσία νερού κατά τα επόμενα δύο στάδια είναι επαρκής. Στο στάδιο ΙΙ (αρχές Ιουνίου-αρχές Ιουλίου) επιταχύνεται ο ρυθμός ανάπτυξης της βλάστησης και επιβραδύνεται ο ρυθμός ανάπτυξης του καρπού). Υδατική καταπόνηση σε αυτό το στάδιο επηρεάζει την ανάπτυξη των πλευρικών κλάδων και του κορμού και καθόλου στην ανάπτυξη των καρπών. Η σημαντική έλλειψη νερού μπορεί να αφυδατώσει τον καρπό αλλά με πλήρη άρδευση στο στάδιο ΙΙΙ μπορεί να αναστρέψει την διαδικασία της αφυδάτωσης. Ήπια έλλειψη νερού στο στάδιο ΙΙ βελτιώνει την ποιότητα των καρπών (χρώμα, ολικά διαλυτά στερεά), χωρίς να επηρεάζει την παραγωγή. Το στάδιο ΙΙΙ (αρχές Ιουλίου-μέσα Σεπτεμβρίου) που πραγματοποιείται έντονη αύξηση του καρπιδίου είναι το πιο ευαίσθητο στην έλλειψη νερού. Μέτρια υδατική καταπόνηση στο στάδιο ΙΙΙ βελτιώνει την ποιότητα των καρπών, αλλά είναι πιθανό να έχει αρνητική επίδραση στο μέγεθος των καρπών (δίδυμοι καρποί, βαθιές σχισμές, στυπτικοί καρποί χωρίς κόκκινο χρώμα) και στη συνολική παραγωγή. Στις πρώιμες ποικιλίες η περίοδος που είναι ευαίσθητη η ροδακινιά στην έλλειψη νερού είναι ο Αύγουστος και ο Σεπτέμβριος. Η καρπόδεση στις πρώιμες και μέσο-πρώιμες ποικιλίες μπορεί να επηρεασθεί από την έλλειψη νερού μετά τη συγκομιδή ενώ οι όψιμες καθαρά από την έλλειψη νερού μετά τη συγκομιδή.
Η άρδευση θα πρέπει να τερματίζει πέντε μέρες πριν τη συγκομιδή για να μειώνεται ο κίνδυνος προσβολών από την μονίλια και την βελτίωση της σκληρότητας και της διατηρησιμότητας των καρπών. Η ελλειμματική άρδευση μπορεί να εφαρμοστεί χωρίς αρνητικές επιπτώσεις στο στάδιο ΙΙ ειδικά στις όψιμες ποικιλίες και ελέγχει καλύτερα την υπερβολική βλάστηση και την βελτίωση της ποιότητας των καρπών χωρίς μείωση της παραγωγής. Στις πρώιμες αντίστοιχα ελλειμματική άρδευση μπορεί να εφαρμοστεί μετά τη συγκομιδή.
Η μέτρηση της υδατικής καταπόνησης της ακτινιδιάς γίνεται με τασίμετρα σε βάθος 30-60 εκατοστά και η άρδευση γίνεται με βάση το ποσοστό εξάντλησης της εδαφικής υγρασίας. Οι ανάγκες σε νερό της ροδακινιάς γίνονται υπολογίζοντας την ΕΤο με τον φυτικό συντελεστή (Κc). Είναι η μόνη η οποία υπολογίζει τις πραγματικές ανάγκες (λίτρα/δέντρο/ημέρα) της ροδακινιάς διευκολύνοντας τους καλλιεργητές, ειδικά αυτούς που χρησιμοποιούν άρδευση με σταγόνες ή μικρο εκτοξευτήρες και γνωρίζουν την παροχή τους να εφαρμόσουν την απαιτούμενη ποσότητα νερού καλύπτοντας τις ανάγκες της καλλιέργειας σε όλη την καλλιεργητική περίοδο. Η άρδευση με μικρο εκτοξευτήρες κάτω από την κόμη είναι ευρύτατα διαδεδομένη σε ελαφρά και μέσης σύστασης εδάφη. Επίσης η στάγδην άρδευση παράγει κατά μέσο όρο 5-20% μεγαλύτερους καρπούς και λιγότερους μη εμπορεύσιμους καρπούς σε σύγκριση με άλλες μεθόδους. Η ροδακινιά είναι ευαίσθητη στην αλατότητα με συνέπειες την υψηλή συγκέντρωση νατρίου και ιδιαίτερα χλωρίου στα φύλλα και το βλαστό και την εμφάνιση συμπτωμάτων τοξικότητας όπως περιφερειακές ξηράνσεις στα φύλλα, χλώρωση και πτώση φύλλων, μείωση ζωηρότητας και χαμηλή παραγωγή. Η ποιοτική ανάλυση του νερού οδηγεί και στην επιλογή κατάλληλου υποκειμένου.
Η άρδευση των καλλιεργειών – Κ.Σ. Χαρτζουλάκης
